We casu žałowanja wó lubu paršonu njamaju troštujuce słowa cesto žedneje mócy. Weto cu ja śi mójo dłymoke sobucuśe wugroniś. [Mě njabogeje wósoby] buźo w našych wutšobach dalej žywy/-a a ten slěd za nim/njeju wóstanjo na pśecej.

• casu žałowanja
• W tych śěžkich góźinach rozžognowanja
• Zgubjenje
• W sćichem zlažkowanju
• Z dłymokim sobuzacuśim