Wjasołe gódy! Srjejź zymskeje śamnosći pśinjaso gódowne swětło luźam naźeju a wjasele. Daś wóno teke waš dom wuswětlijo a waše wutšoby rozgrějo.

Daś ten rědny a swěty gódowny cas pógnujo waše wutšoby, aby culi, až źiwy su móžne . Wjasołe gódy a kšasne nowe lěto!

Daś ten duch gódownego casa njebydli  we wašych wutšobach jano ten źeń, ale cełe lěto. Wšo dobre k tomu swěźenju lubosći a měra.

Gódy su cas lubosći k blišemu. Daś kuždy pśijazny statk, kótaryž wy wopokažośo drugim, rozswětlijo swět ako śopłe swětałko. Wjasołe gódy a žognowane nowe lěto!

Wjasołe gódy! Daś lubosć, kótaraž jo se na toś tom dnju naroźiła, rozgrějo waše wutšoby a wobraźijo wam lěto połne gluki, strowosći a lubosći.

Tak ako Bethlehemska gwězda jo tym mudrostarjam drogu pokazała, tak dej jadna swětła gwězda teke wam drogu wuswětliś. Wjasołe gódy a nowe lěto połne naźeje!

We tom gódownem casu žycym tebje a twójej familiji měr, wjasele a kšasne wokognuśa. Daś swětło lubosći rozswětlijo śmu a napołnijo waše wutšoby.